Kot jest bardzo wrażliwym zwierzęciem i pamięta krzywdy, które ktoś mu wyrządził. Potrafi przebaczyć, ale to długotrwały proces. Nic nie możemy na siłę robić, na pewno już zabiegać o jego przyjaźń. Ten zaszczyt przychodzi spontanicznie i to kot dyktuje, kiedy ma to nastąpić.

Jeżeli bierzemy kota z azylu, musimy liczyć się z tym, że kot może być znerwicowany, mieć różne stany depresyjne i być agresywny. Skrzywdzony przez człowieka, nie ufa i stara się pozostawać w cieniu. Jego naturalna reakcja na dotyk może być odebrana, jako próba ponownego skrzywdzenia i dlatego atakuje.

Koty po przejściach mają zwichrowaną psychikę i wymagają większej troski ze strony nowego właściciela, o czym nie można zapominać. Systematyczna opieka nie ogranicza się tylko do napełnienia miski z jedzeniem i wodą oraz wyczyszczeniem kuwety. To obowiązkowe czynności każdego opiekuna.

Kocia przyjaźń rozwija się wolno. Dopiero z czasem i oswojeniem się kota z otoczeniem zaczyna się nawiązywać nić porozumienia pomiędzy opiekunem a kotem. Kot staje się bardziej ufny, zaczyna się łasić i prosi o delikatny dotyk.

I tu przy dotyku należy zatrzymać się na dłużej. Poklepanie po głowie kota nie zastąpi dotyku, którego kot potrzebuje, aby móc okazać swoją przyjaźń. Dotyk jest bardzo istotny dla podtrzymania więzi emocjonalnej. Właśnie poprzez odpowiedni dotyk i głaskanie zaskarbiamy sobie kocią przyjaźń u naszego kota.

Niezbitym dowodem na pełne zaufanie kota do opiekuna jest zezwolenie na głaskanie po brzuchu. To skrzętnie skrywane miejsce przez kota jest niedostępne dla nikogo. Naturalnym zachowaniem jest odruch połączony z wyciągniętymi pazurami i atak na rękę głaszczącą. W naturze kot broni swojego, najczulszego miejsca, jakim jest brzuch. Pozycja odsłaniająca jego brzuch oznacza poddanie się przeciwnikowi lub pozycję uległą.