Zapalenie ucha u psów, to dość częsta dolegliwość. Objawem rozwijającej się choroby, będzie potrząsanie głową, drapanie w okolicach chorego ucha, zauważumy też, że ucho jest opuszczone bardziej w stosunku do zdrowego. Po odchyleniu małżowiny, zobaczymy zaczerwienienie wewnętrznej strony, a także nieprzyjemny zapach, świadczący o rozwoju zakażenia bakteryjnego, lub grzybiczego. Dotyczy to w szczególności ras, o długich, ciężkich uszach, jak np. spanielowate, bassety, itp. Długie, zwisłe ucho, uniemożliwia właściwe wietrzenie, przez co pies taki jest bardziej podatny na wszelkie zakażenia bakteryjne i grzybicze.

By zapobiegać powstawaniu takich dolegliwości należy regularnie – raz na dwa tygodnie – kontrolować stan ucha. Najlepiej zajrzeć do środka i przetrzeć wnętrze ucha kłębkiem waty (uwaga, by nie utknął w psim uchu!!). Jeżeli widzimy, że wacik po wyjęciu jest brudny, to oznacza ,że najwyższy czas na czyszczenie uszu. Prawidłowo skóra wewnątrz ucha powinna być czysta i w kolorze zbliżona do słabo owłosionej skóry na części podbrzusza psa.

Aby bezpiecznie wykonać ten zabieg najlepiej owinąć wokół szczypczyków, lub po prostu palca, odrobinę waty i jak najgłębiej wsuwając palec do środka i obracając nim, staramy się dokładnie ucho wyczyścić. Odradzam używania do tego celu szpatułek do uszu dla ludzi, ponieważ psie ucho jest o wiele głębsze, niż nasze i dosyć często końcówki szpatułki łamią się, pozostając głęboko w przewodzie słuchowym. Warto najpierw zrobić to „na sucho”, a dopiero potem zwilżoną specjalnym płynem do czyszczenia uszu. Płyn taki dostępny jest bez recepty w sklepach zoologicznych.

U psów, raz zwisłouchych, dobrze jest, oprócz regularnego czyszczenia przewodów słuchowych, od czasu do czasu zapewnić „wietrzenie” uszu, podwiązując je np. gumką do góry, tak, aby przewody słuchowe zostały odsłonięte. To samo powinniśmy zrobić, każdorazowo po kąpieli psa, zarówno w jeziorze, jak i wannie, aby ułatwić usunięcie z przewodów słuchowych wszelkiej wilgoci.