Objawy

Objawy zakażenia różnią się, w zależności od tego jakie miejsce zaatakowały bakterie, wieku osoby chorej, i czynników ryzyka. Poniżej wymieniono tylko niektóre z chorób wywołanych pneumokokami i objawy im towarzyszące. Podczas infekcji mogą wystąpić wszystkie albo tylko niektóre z objawów, dlatego niezastąpiona jest w tych przypadkach szybka pomoc lekarza:

• •zapalenie ucha środkowego - ból, wysoka gorączka, brak apetytu, a u dzieci dodatkowo płacz i niepokój;


• •zapalenie zatok - nasilony ból zatok, opuchlizna w okolicy zatok lub zaczerwienienie skóry, gorączka


• •zapalenie płuc - kaszel, duszności, wysoka gorączka, dreszcze


• •zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych - wymioty, nudności, gorączka, ból głowy, sztywność karku (niemożność dotknięcia podbródkiem klatki piersiowej), poczucie dezorientacji, a u niemowląt dodatkowo pulsujące ciemiączko


• •sepsa czyli ogólne zakażenie organizmu - wysoka gorączka, dreszcze, senność, osłabienie, sztywność karku, przyspieszone tętno i oddech, czerwone plamy na skórze, światłowstręt.

W celu potwierdzenia diagnozy wykonuje się posiew oraz barwienie mikroskopowe.

Grupy podwyższonego ryzyka

Do grupy podwyższonego ryzyka należą:

• •dzieci do 5 roku życia, zwłaszcza uczęszczające do żłobków i przedszkoli;


• •osoby w podeszłym wieku;


• •osoby z obniżoną odpornością.

Zalecenia

Z uwagi na fakt, iż pneumokoki stają się coraz bardziej odporne na antybiotyki. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca szczepienia ochronne. W naszym kraju są one niestety wciąż odpłatne, jednak ze względu na wysoką umieralność w skutek IChP (wg WHO około miliona dzieci rocznie),
warto zainwestować w ochronę zdrowia swojego i najbliższych. Szczepionkę mogą przyjąć dorośli i dzieci, już od drugiego miesiąca życia.

UWAGA! Powyższy artykuł jest tylko wskazówką i nie zastąpi fachowej diagnozy! W przypadku podejrzenia zakażenia pneumokokowego należy niezwłocznie poprosić o pomoc lekarza!