Czasami pierwsze objawy dysleksji można zauważyć już we wczesnym dzieciństwie. Opóźniony rozwój mowy, trudności w utrzymaniu równowagi, niezaradność ruchów, brak etapu raczkowania, opóźniona umiejętność chodzenia czy trudności z zapamiętywaniem wierszyków, krótkich piosenek - takie objawy kwalifikują dziecko do grupy ryzyka dysleksji. Nie oznacza to, że w przyszłości będą dyslektykami, ale prawdopodobieństwo jest większe niż u pozostałych rówieśników.

Dziecko dyslektyczne może wykazywać objawy związane z zaburzeniami analizatora słuchowego, lateralizacji lub koordynacji przestrzennej albo zaburzenia koncentracji uwagi. Jakie objawy powinny nas zaniepokoić?

Dziecko z zaburzeniami analizatora słuchowego męczy się w czasie czytania, gubi się w tekście, czyta wolno, zgaduje, omija pojedyncze zdania lub słowa, popełnia błędy ortograficzne, myli litery podobnie wyglądające. Ponadto, wolno pisze, pomijając pojedyncze litery, używa niewielu słów, nie lubi słuchać dłuższych tekstów, męczy go długotrwałe słuchanie.

Dziecko z zaburzeniami koncentracji uwagi bardzo łatwo się rozprasza, nie potrafi się skupić nad powierzonym zadaniem, zapomina, jakie rzeczy są mu potrzebne do szkoły, często gubi zeszyty, zawartość piórnika.

Dziecko z zaburzeniami lateryzacji i koordynacji przestrzennej przesuwa kolejność liter, wyrazy, bardzo wolno czyta i przeskakuje całe linijki tekstu.

Dysleksja to specyficzne zaburzenia w nauce czytania i pisania. Ze względu na charakter objawów wyróżnia się dysleksję właściwą, dysgrafię i dysortografię. To właśnie te terminy są najbardziej znane, ponieważ informują z czym konkretnie dziecko ma problem.

Dzieci z dysleksją właściwą później zaczynają czytać, czytają wolno, długo sylabizują lub też czytają szybko, ale niedokładnie, zgadując pojedyncze wyrazy i przekręcając końcówki. Zaniepokoić powinno również nierozumienie czytanego tekstu.

Dysortografia objawia się popełnianiem prostych, najczęściej popełnianych błędów ortograficznych. Czasami dziecko myli „i” z „j”, omija całkowicie znaki interpunkcyjne i zapomina o stosowaniu wielkich liter.

Dysgrafię można podejrzewać u dziecka piszącym bardzo niewyraźnie, praktycznie nieczytelnie. Często zmienia charakter pisma, puszcza litery, łączy je razem w nietypowy sposób trzyma długopis, pomija linie w zeszycie.

Aby rozpoznać dysleksję konieczna jest wizyta u psychologa, który przeprowadzi na dziecku szereg testów. Twoim zadaniem jest obserwowanie, czy dziecko prawidłowo się rozwija i nie wykazuje typowych objawów. Jeżeli nauczyciel podejrzewa u dziecka dysleksję, nie bagatelizuj tego, tylko odwiedź poradnię psychologiczną.