Ustal sztywną porę wstawania i trzymaj się jej przez cały tydzień, również w weekendy.

Skończ pracę/naukę co najmniej godzinę przed planowanym położeniem się spać. Poświęć ten czas na czytanie książki, rozmowę z bliską osobą, pielęgnację ciała czy inną formę relaksu. Pozwoli Ci to uspokoić myśli i wyciszyć się.

Nigdy nie kładź się do łóżka jeśli nie czujesz senności, niezależnie od tego jak późno już jest i jak ciężki dzień czeka Cię jutro. Nic nie wysysa z nas tyle energii co przewracanie się całą noc z boku na bok. Zajmij się czymś dopóki nie poczujesz, że chce Ci się spać. Książka, porządkowanie szuflad, układanie pasjansa? Masz pełną dowolność. Osobiście nie polecam patrzenia się we wszelkie ekrany. To rozbudza.

Gdy już poczujesz senność połóż się do łóżka. Jeśli zmorzy Cię sen - dobranoc :-) Jeśli po krótkim czasie nadal nie zaśniesz - wróć do punktu 3. Do skutku.

Gdy usłyszysz budzik bezwzględnie wstań i zacznij dzień, nawet jeśli nie przespałaś/przespałeś ani chwili. Nie pozwól sobie w ciągu dnia na żadne drzemki. Twoim celem jest ponowne nauczenie swojego organizmu pełnego, zdrowego snu w odpowiednim do tego czasie. Nie pozwól mu zadowalać się namiastkami.

Wieczorem zastosuj się do wszystkich poprzednich punktów. Jeśli dotarłeś aż do tego, będziesz pod koniec dnia piekielnie zmęczony. Gdy pojawi się senność, zaśniesz szybko i głęboko a następnego dnia wstaniesz w dużo lepszej formie. Pamiętaj o punkcie pierwszym ;-)

Uwagi i spostrzeżenia

• •Podana wyżej metoda jest skuteczna i zgodna z aktualną wiedzą medyczną i psychologiczną. Trzeba jednak pamiętać, że zaburzenia snu są chorobą. Jeśli więc utrzymują się długo i nie możesz sobie z nimi sam/sama poradzić, koniecznie poradź się lekarza.