Celem i głównym zadaniem codziennego życia staje się praca zawodowa. Poświęcasz się jej całkowicie, nie masz chwili wytchnienia, poświęcasz każdą wolną chwilkę, ona wciąż jest najważniejsza w natłoku myśli i zajęć. Stawiasz ją na pierwszym planie. Zapominasz tym samym o przyjaciołach, rozmowach z bliskimi, odpoczynku. Wszystko podporządkowujesz pracy. Działasz jak robot, ale wszyscy myślą, iż jesteś szczęśliwy. Wewnątrz jednak narasta frustracja.....

Zatracasz się w wirtualnym świecie, masz mnóstwo wirtualnych znajomych, klikasz z nimi. Nic jednak nie zastąpi rozmowy z człowiekiem twarzą w twarz. Każdemu człowiekowi potrzebny jest człowiek w codziennym życiu - kontakt z nim, miłość, przyjaźń prawdziwa, a nie wirtualna. Kochać bowiem nie można w sieci. Uczucia wymagają pielęgnacji, uwagi, wzajemnego zrozumienia. Zostajesz sam, bo żyjesz tylko w wyimaginowanym świecie, który sam stworzyłeś. Czujesz się przygnębiony, a masz tylu znajomych w społecznościowych portalach, tylko po co ????

Nie chcesz zmian, masz wygodnickie życie, bez żadnych zobowiązań. Nie potrafisz dostrzec drugiego człowieka w swoim życiu. Jest Ci dobrze, nie masz problemów, inni zazdroszczą Ci takiego poukładanego życia .Czujesz się wyobcowany - Ty nie masz problemów takich jak inni, dlatego wolisz pozostać w domowym ukryciu. Samotność zaczyna Ci doskwierać , ale nie umiesz sobie z tym poradzić. W końcu czujesz, że Twoje życie nie ma sensu, nie masz z kim porozmawiać. Taki stan jest bardzo niebezpieczny - prowadzi nawet do samobójstw.

Uwagi i spostrzeżenia

• •Nie warto być samotnym! Jeżeli jesteś samotny - walcz o swoje życie, zmień je.


• •Jeżeli nie umiesz sam się z tym uporać - udaj się do specjalisty! To nie żaden wstyd!