Jak czerpać zdrowie z natury, sosna zwyczajna?

Sosna zwyczajna, (Pinus silvestris), jest prawdopodobnie najpopularniejszym drzewem w Polsce. Rośnie w całej strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Osiąga nawet do 40 m wysokości. W drzewostanach zaczyna owocować w 35 roku życia; pojedynczo rosnące okazy owocują w 25 roku. Co 3-4 lata owocują szczególnie obficie. Lecznicze właściwości sosny, znane są od wieków. Z uwagi na dużą różnorodność leczniczych związków, z sosny wytwarza się leki wykrztuśne, moczopędne, dezynfekujące, żółciopędne, rozkurczowe, przeciwbiegunkowe, bakteriobójcze. Części drzewa, do pozyskiwania substancji leczniczych to - pączki, młode pędy, pędy uiglone, kora i żywica.

oceń poradę (0):
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5

Pączki sosny działają wykrztuśne. Wykazują także działanie rozkurczowe na mięśniówkę gładką oskrzeli oraz niszczą drobnoustroje w drogach oddechowych. Dlatego stosuje się pączki sosny w leczeniu nieżytów oskrzeli. Mają one także właściwości moczopędne i dezynfekujące. Działają bakteriobójczo. Z tego powodu wyciągi z pączków sosny mogą być z dobrym skutkiem stosowane w leczeniu zapaleń przewodu pokarmowego oraz dróg moczowych. Pączki sosny zawierają olejek eteryczny, żywice, substancje gorzkie, garbniki, flawonoidy, witaminę C, i sole mineralne. Młode pędy sosny - olejek eteryczny. Dziegieć sosnowy - gwajakol, pirokatechol, krezol, węglowodory aromatyczne i kwasy żywiczne. Kora - duże ilości garbników, związki cukrowe, kwasy fenolowe, niewielkie ilości olejku eterycznego.

Olejek sosnowy, uzyskiwany z pączków, posiada również działanie wykrztuśne, bakteriobójcze, rozkurczowe i moczopędne. Używa się go do inhalacji w nieżytach górnych dróg oddechowych, a także w chorobach skóry.

Uzyskiwany z żywicy olejek terpenowy, działając na skórę powoduje powstanie rumienia, ponadto działa antyseptycznie. Po dalszej przeróbce otrzymuje się z niego mieszaninę pinenów, które mogą być podawane doustnie i nie drażnią błon śluzowych, działają żółciopędnie, przeciwskurczowo oraz dezynfekują drogi moczowe.

Dziegieć sosnowy jest używany w leczeniu wielu chorób skóry, m.in. łuszczycy, świerzbu. Działa on dezynfekująco i przeciwgrzybiczo. Wyciągi z kory sosnowej używa się jako leki przeciwbiegunkowe.

Nalewka sosnowa - Na przełomie kwietnia, maja sosna wypuszcza młodziutkie zielone pędy. Należy zebrać te pędy, opłukać, wysuszyć i ułożyć w słoju przesypując cukrem, potem słój ustawiamy w słonecznym miejscu i czekamy aż cukier rozpuści się i utworzy sok. Pączki zbiera się wyłącznie z drzew ściętych. Najcenniejsze są pączki zbierane z samego szczytu młodych drzew, wycinanych podczas zabiegów pielęgnacyjnych,. Nie wolno zrywać pączków z drzew rosnących. Po ok 3-4 tygodniach zlewamy sok i dodajemy do soku tyle 60 % spirytusu ile jest soku. Dokładnie mieszamy i odstawiamy w butelkach do leżakowania na okres ok 1 miesiąca, a potem można już pić. Można również od razu pędy zalać spirytusem, wtedy jednak powstawanie nalewki będzie trwało dłużej. Jeśli chcemy uzyskać również czysty syrop, po rozpuszczeniu cukru, zlewamy cały powstały syrop, a pozostałe pędy zalewamy spirytusem. Pędy mają tak dużo soku, że po odlaniu gotowej nalewki, z powodzeniem możemy zalać te same pędy jeszcze raz. Tym sposobem uzyskujemy doskonały, naturalny syrop na wszelkie dolegliwości układu oddechowego.

Odwar z pączków. Do 1 łyżeczki suszonych, rozdrobnionych pączków dolewamy szklanką wody i wolno gotujemy przez 2-3 minuty. Pozostawiamy w naczyniu pod przykryciem na ok. 15 minut. Po przecedzeniu pijemy po 1-3 łyżek 2-3 razy dziennie w przeziębieniach przebiegających z suchym kaszlem.

Olejek sosnowy stosować można do inhalacji i kąpieli leczniczych. Do inhalacji olejek ten można łączyć z innymi olejkami, np. miętowym, lawendowym, eukaliptusowym (w ilości po 5-10 kropli na szklankę wrzątku).

Do suszenia pączki rozkładamy cienką warstwą w pomieszczeniach przewiewnych lub w suszarniach, w temperaturze do 25°C. Wysuszone, gładkie pączki o zamkniętych łuskach powleczone są żywicą, mają zapach balsamiczny. Młode pędy sosny zbiera się z drzew ściętych wczesną wiosną, kiedy rozwiną się z pączków, osiągną długość 5 cm i są okryte łuskami. Z pędów tych uzyskuje się olejek.
Uiglone gałązki sosny, tzw. cetynę, zbiera się z drzew ściętych wiosną lub jesienią. Wybierać należy pędy długości ok. 30 cm, pokryte świeżymi igłami. Z drzewa sosnowego drogą suchej destylacji otrzymuje się dziegieć sosnowy.

Żywicę sosnową możemy uzyskać przez nacięcie pnia sosny i zbiór skapującego soku do specjalnych pojemników. Z żywicy i karpiny drogą destylacji z parą wodną otrzymujemy terpentynę (olejek terpenowy).

MIESZANKI. Pączki sosny mogą wchodzić w skład mieszanek moczopędnych.

Uwagi i spostrzeżenia

•Pamiętajmy, że pączki zbieramy wyłącznie z drzew ściętych. Nie wolno zbierać ich z roślin rosnących, ponieważ prowadzi to uszkodzenia, a nawet obumarcia rośliny.