Zaczynamy od wygładzenia gwintu nakrętki nadają się do tego płaskie szczypce, moneta 50 groszowa lub klucze. Kładziemy nakrętkę na bocznej walcowej powierzchni i miażdżymy wytłoczony gwint, aż uzyskamy możliwie równą powierzchnię walcową.

Teraz bierzemy nożyczki do papieru, nożyczki do paznokci lub inne narzędzie o podobnych właściwościach i zaczynając od brzegu nacinamy nakrętkę poziomo cały czas ją obracając i starając się zachować możliwie stałą szerokość ciętego odcinka. W zależności od głębokości cięcia uzyskujemy coś w rodzaju cienkiego płaskiego drutu lub szerszej płaskiej taśmy. Po dotarciu do dna nakrętki pozostaje nam jeszcze fajny kawałek blaszki aluminiowej do innych zastosowań.

W kolejnym kroku w zależności od zastosowania drutu możemy go wyprostować i wygładzić monetą lub kawałkiem drewna albo zachować spiralny kształt. Jeśli zależy nam na gładkich krawędziach można je opiłować papierem ściernym.
Aluminium jest miękkie, ale całkiem wytrzymałe na rozciąganie. Z jednej nakrętki można uzyskać odcinek 20-30 cm drutu płaskiego lub 15-20 cm płaskiej blaszki o szerokości 3-4 mm. Taki materiał świetnie się nadaje do wzmacniania zabawek choinkowych, łączenia uszkodzonych elementów na czas klejenia na ścisk lub jako elektroda do lutowania aluminium.

Uwagi i spostrzeżenia

• •Potrzeba matką wynalazków