Wybór tematu. Wyboru tematu trzeba dokonać do 30 września - do tego dnia należy złożyć pisemną deklarację tematu. Można go jeszcze później zmienić, ale wymaga to zgody szkolnego zespołu egzaminacyjnego.Na początku roku szkolnego polonista przedstawia spis tematów prezentacji, zatwierdzonych przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. Tematy podzielone są na trzy grupy: Literatura, Język, Związki literatury z innymi dziełami sztuki. Wybierz temat z dziedziny, w której czujesz się najlepiej.Wybierając temat zwróć szczególną uwagę na to, jak jest on sformułowany. Tematy prezentacji maturalnych często zawierają czasowniki operacyjne typu: przedstaw...,porównaj... zbadaj... wykaż różnice pomiędzy... Te czasowniki wskazują dokładnie sposób, w jaki musisz podejść do danego tematu.Daj sobie kilka dni na wybór tematu i nie sugeruj się tym, co wybrali Twoi koledzy. Unikaj tematów, o których nie masz żadnego pojęcia.

Bibliografia. Po wybraniu tematu prezentacji zacznij gromadzić bibliografię. Jeśli masz z tym problemy, poradź się polonisty i pójdź do biblioteki. Czytając bibliografię warto od razu ją analizować i robić notatki, które przydadzą się w późniejszej pracy. Utwory bibliograficzne warto przeczytać dwa razy, szczególnie pod kątem tematu prezentacji.Pamiętaj, że nie musisz opierać się tylko na literaturze. Pomocne mogą okazać się inne teksty kultury: dzieła malarskie, filmy, utwory muzyczne. Z nimi też musisz się dokładnie zapoznać.

Selekcja materiału. Selekcja oznacza wybór. Nie możesz oprzeć się na zbyt dużej liczbie materiałów, ponieważ w ciągu piętnastominutowej prezentacji nie zdążysz wszystkiego powiedzieć. Przeglądnij swoje notatki i zastanów się, co z nich jest najważniejsze i najbardziej powiązane z tematem prezentacji. Na pewno część materiałów trzeba będzie odrzucić, jest to konieczne nie tylko ze względu ograniczeń czasowych, ale również dlatego, żeby prezentacja nie była chaotyczna, ale spójna.

Plan ramowy. Po selekcji materiału ułóż plan ramowy wypowiedzi. Ułatwi Ci on stworzenie właściwej treści prezentacji oraz sprawi, że będzie ona tworzyła spójną, logiczną całość. Określ po kolei w punktach to, o czym zamierzasz mówić. Punkty te muszą być zwięzłe; na ich rozwinięcie przyjdzie jeszcze czas.

Tworzenie treści prezentacji. Treść prezentacji twórz poprzez rozwijanie poszczególnych punktów planu ramowego. Pamiętaj o konstrukcji trójpodziału: wstępie, rozwinięciu i zakończeniu. We wstępie należy po krótce przedstawić temat oraz tezę wypowiedzi. Rozwinięcie to udowadnianie tezy w oparciu o argumenty wynikające z tekstów literatury i kultury. W zakończeniu podsumuj swoją wypowiedź, jeszcze raz powtórz tezę i określ, na ile udało Ci się ją udowodnić. Tekst prezentacji musi być nienaganny pod względem stylistycznym i językowym. Unikaj powtórzeń, korzystając w tym celu z synonimów. Konstruuj zdania złożone w taki sposób, aby były one zrozumiałe. Nie używaj kolokwializmów ani słów, których znaczenia nie rozumiesz. Zamieszczaj w treści cytaty, ale nie przesadzaj; treść prezentacji to głównie Twoje przemyślenia pisane własnymi słowami, a cytaty służą jedynie ich poparciu i zilustrowaniu.Po napisaniu całości warto, aby przeczytało ją kilka osób - sprawdź, czy jest zrozumiała dla innych.

Ćwicz wypowiedź. Przeczytaj treść prezentacji nagłos i sprawdź, czy nie przekracza ona 15 minut. Jeśli tak - skróć ją! Unikaj uczenia się na pamięć, ponieważ wtedy nie wypadniesz naturalnie, a komisja przecież musi wiedzieć, że wiesz, o czym mówisz i znasz temat. Ćwicz przed lustrem i powtarzaj sobie treść prezentacji w głowie.

Komisja zwraca uwagę nie tylko na to, co mówisz, ale też jak mówisz.Twoja wypowiedź musi być płynna. Odpowiednio moduluj głos, aby jego intonacja i ton nie były monotonne. Używaj komunikacji niewerbalnej: mimika twarzy, gestykulacja. Podkreśli to Twoją wypowiedź i nada jej kolorytu. Pamiętaj też o schludnym ubiorze. Przede wszystkim nie stresuj się i myśl pozytywnie!

Uwagi i spostrzeżenia

• •Bibliografia dzieli się na literaturę podmiotu i przedmiotu. Literatura podmiotu tu omawiane przez Ciebie teksty literatury i kultury. Literatura przedmiotu to wypowiedzi teoretyczne i publicystyczne odnoszące się do literatury podmiotu.


• •Gestykulacja, mimika twarzy i modulacja głosu sąistotne, ale używaj ich oszczędnie, aby nie były nienaturalne, a całosć nie wypadła sztucznie i teatralnie