..... Dziewczynka jest bardzo zmarznięta, nie czuje już z zimna rąk, ale wtem podchodzi do niej kobieta i kupuje wszystkie zapałki. Kobieta ma towarzysza, który bierze nieprzytomną już prawie z zimna dziewczynkę na ręce i zabiera ją do domu. To bardzo zamożni ludzie o dobrym sercu, którzy adoptują dziewczynkę. Kochają ją jak swoje dziecko i odtąd nigdy już ona nie zaznaje biedy i nędzy.

.....Dziewczynka wytrwale stoi z zapałkami i ludzie zaciekawieni przystają i kupują. Dają jej dużo pieniędzy, bo widzą, iż jest biedna. Ktoś przyniósł jej ciepłe buty, płaszcz i śliczną czapkę. Było jej cieplej i wkrótce sprzedała wszystkie zapałki. Miała też sporo pieniążków, jej sakiewka była pełna pieniędzy. Ruszyła zatem w powrotną drogę do domu. Rodzice się ucieszyli - zrobili zakupy, a pieniędzy w sakiewce zamiast ubywać - wciąż było tyle samo. Tak już zostało - rodzina dziewczynki żyła w zgodzie, nie zaznała już nędzy, a dziewczynka wyrosła na dobrą kobietę.