Strona tytułowa

Po pierwsze: część formalna. Wiadomo, iż pierwszą stroną licencjatu jest strona tytułowa. Musi zawierać ona kilka zasadniczych danych:

• •pełną nazwę uczelni, na której studiujemy;


• •nazwę naszego wydziału;


• •nazwisko autora pracy;


• •numer albumu (czyli indeksu);


• •tytuł pracy;


• •informację o rodzaju pracy (licencjacka/magisterska/doktorska/inżynierska);


• •nazwisko promotora wraz z tytułami naukowymi;


• •miejsce i rok skończenia pracy.

To, co jest ważne w tym przypadku, to odpowiednie dobranie tytułu pracy. Fakt, że mamy już wybrany temat i wiemy, co chcemy napisać, nie gwarantuje nam tego, że dobraliśmy sobie odpowiedni tytuł. Tym jednak nie należy się zbytnio martwić – najczęściej strona tytułowa zostaje poddana ocenie promotora, on sam sugeruje pewne zmiany, jeśli są wymagane. Jeśli zaś wszystko jest w porządku, napisane zgodnie z wymogami uczelni, to wtedy promotor podpisuje własnoręcznie stronę tytułową i tym samym zatwierdza jej poprawność. Taką podpisaną wersję w trzech egzemplarzach (do promotora, do recenzenta oraz do archiwum uczelni) umieszczamy w gotowej wersji pracy.

Oświadczenie autora pracy

Kolejnym elementem jest druga strona, zawierająca pięć słów kluczowych dotyczących naszej pracy oraz oświadczenie autora nt. oryginalności pracy, praw autorskich oraz braku plagiatu. Na stronie uczelni można znaleźć dokładną formułę oświadczenia, którą umieszczamy w pracy razem z własnoręcznym podpisem oraz datą.

Wstęp

Za spisem treści umieszczamy kolejny element, czyli wstęp. Jest to krótki opis pracy, przedstawianej i badanej problematyki, także opis używanej metodologii badań, a jednocześnie stanowi on też zachętę do lektury. Wstęp powinien ograniczyć się do maksymalnie dwóch stron maszynopisu (przeważnie standardem jest czcionka Times New Roman, 12p, interlinia 1,5, wcięcie akapitowe 0,5 cm w pierwszym wierszu).

Podrozdziały

Zejdźmy jednak stopień niżej, do podrozdziałów. Przy każdym podejmowanym problemie warto wyróżnić sobie w podrozdziałach minimum trzy elementy, na których chcielibyśmy nieco bardziej się skupić. Jest to tworzenie tzw. „KLUCZA”, w którym schodzimy w dół od ogólników, do konkretów. Pamiętać trzeba, że każdy element, który poddajemy jakiejś szczegółowej analizie, to kolejny podrozdział. JEDNAKŻE! Należy mieć na uwadze także to, że naszą pracę czytać i oceniać będą ludzie mądrzejsi i bardziej doświadczeni od Ciebie. Nie zawsze należy koniecznie objaśniać nawet najmniejsze detale, o ile stanowią one podstawę dla wybranej przez Ciebie dziedziny, czy specjalności. Można założyć, że istnieje pewnego rodzaju wiedza ogólna, ale dostępna tylko na pewnym etapie zdobywania edukacji. Z drugiej strony, jeśli nie rozwijamy jakiejś myśli, ponieważ uznajemy, że jest to niepotrzebne w pracy, musimy wiedzieć o tym mimo tego. Pytanie o to, co uznaliśmy za zbyt oczywiste, może paść podczas obrony.

Elementy końcowe; bibliografia

Ostatnimi z formalnych elementów konspektu pracy licencjackiej są: aneksy; spisy źródeł, tabel, rysunków; materiały zebrane oraz bibliografia. Do samego konspektu uzupełniania poszczególnych elementów nie jest konieczne, ale warto wiedzieć już, które z nich pojawią się w naszej pracy. Inaczej jest w przypadku bibliografii, gdyż przeważnie promotor do konspektu domaga się dołączonej bibliografii. Czasem wymaga się także czegoś takiego, co nazywane jest netografią i zawiera spis stron WWW z artykułami, z których korzystaliśmy.

Kilka ogólnych wskazówek

Konspekt skrócony, zdjęcie własne

Istnieją dwa rodzaje konspektów. Pierwszym z nim jest konspekt skrócony, który wygląda mniej więcej jak spis treści. Drugim z nich jest konspekt rozwinięty, w którym przy każdym punkcie dodajemy minimum dwa-trzy zdania na konkretny temat, np. podając przykłady.

To, jak będzie wyglądał konspekt Waszej pracy w dużej mierze zależy od tego, jaką metodę badań sobie obierzecie. Może będzie to metoda porównawcza, może analityczna lub badanie struktur i ich przekształceń - wszystko odpowiednio do obranej dziedziny badań.