W miłości, jak i w życiu są wzloty i upadki. Będąc z kimś nie jesteśmy w stanie tego uniknąć. Jest to naturalny proces, trzeba go zrozumieć i zaakceptować. Kroczenie tą drogą wymaga bardzo dużo poświęcenia, wytrwałości, cierpliwości, zrozumienia drugiej osoby, pełnego zaufania i przede wszystkim wiary w Miłość. Jeżeli ktoś ma wątpliwości co do bycia z drugą osobą, Miłość zaczyna tracić swój fundament, a jak wiadomo żadna budowla nie będzie wytrzymała bez fundamentu. Musimy wierzyć i głęboko ufać sobie nawzajem. Tylko w ten sposób będziemy w stanie rozwijać w sobie to głębokie uczucie.

Strach, obawa, nieufność, brak wiary, podejrzliwość, zazdrość! Są to niektórzy wrogowie Miłości. Gdy widzisz w sobie albo w swoim partnerze takie objawy, to należy od razu coś z tym zrobić. W związkach i rodzinie bardzo ważne są wspólne, szczere i spokojne rozmowy. To dzięki szczerym rozmowom nawiązujemy bliższy kontakt z drugą osobą i dzięki temu łatwiej oraz dokładniej jest nam ją zrozumieć. Rozmawiajmy tyle, ile możemy nie tylko na poważne tematy, ale również żartujmy, śmiejmy się, wygłupiajmy jak małe dzieci. Wszystko to jest potrzebne i naprawdę pomaga jednoczyć ludzi. Najważniejsze to to, by nie być za poważnym człowiekiem. Musimy nauczyć się podchodzić do różnych spraw bardziej z dystansem i delikatnością. Pamiętajmy o tym, że nie liczy się Twoje dobro, ale wspólne! Związek czy rodzina to jedność. Myśląc i działając dla innych działamy, także dla siebie. Myśląc tylko o sobie, czy będziemy w stanie zrobić coś dobrego dla kogoś innego? Ego jest destruktywne, więc zaprzestań rozmyślania o swoich potrzebach i pragnieniach. Jeżeli będziesz robił tak cały czas, w końcu los się odwróci i zostaniesz zupełnie sam... pełen bólu i żalu.

Patrz sercem, a nie umysłem! W sercu tkwi Miłość, w umyśle tkwi pomieszanie. Umysłem nigdy nie będziesz w stanie zrozumieć uczucia Miłości. Umysł tego nie zna i nigdy nie zazna. Działa on na innym poziomie, o wiele niższym niż serce. Umysł jest logiczny, podejrzliwy i nieufny. Jeżeli zamierzasz kroczyć ścieżką Miłości nigdy nie wolno Ci zapominać o sercu. Nie mówię, że umysł to zło wcielone, nie! Umysł jest pewnego rodzaju narzędziem, bardzo nam potrzebnym i przydatnym, ale niestety jest ograniczony i nie może zrozumieć czegoś, co znajduje się ponad nim. Działaj sercem, pozostaw umysł. Używaj jego do innych celów.

Jeżeli siedzisz z kobietą i patrzycie sobie w oczy, bez słów, bez zbędnych słów... wtedy pojawia się piękne uczucie. Można je próbować opisać w sposób poetycki, ale nigdy w słowach nie będziemy w stanie mogli tego przekazać dokładnie. Możemy używać przeróżnych metafor, ale ta jedna piękna chwila może wydarzyć się tylko tu i teraz. Dane jest Wam być teraz razem, bądźcie i cieszcie się każdą chwilą spędzoną u swego boku. Gdy ukochany lub ukochana złapie Cię za rękę, przytuli, pocałuje, cokolwiek zrobi poczuj to całym sobą. Poczuj to sercem. Nie pozwól, by to wszystko stało się rutyną, bo rutyna zniszczy Wasz związek. Sprawi, że stanie się on szary, ponury i bez życia. Przeżywaj każdą chwilę, jakby była pierwszą i ostatnią w Twoim życiu.

Bywają ciężki chwile. W takich chwilach musimy zawsze nawzajem się wspierać. Jeżeli ktoś źle się czuje lub nie ma na coś ochoty, musimy to w pełni uszanować i zaakceptować. Wtedy bardzo ważna jest delikatność i pokora. Jeżeli partner przeżywa ciężkie dni, mogą one stać się początkiem kilkudniowych wojen. Musimy być czujni i uważni.
Tak jak wcześniej pisałem, bycie z kimś wymaga często wielkiego oddania i poświęcenia. Nie wolno nam o tym zapominać. Gdy jest dobrze, cieszmy się i śmiejmy, gdy jest źle, pomagajmy sobie i wspierajmy jak tylko możemy. Każdy uczynek prędzej czy później do nas wróci. Takim sposobem będziemy tylko coraz bardziej wzmacniać związek i towarzyszącą mu Miłość. Priorytetem jest budować. Gdy w takich sytuacjach zaczynamy działać umysłem, wszystko zaczyna się burzyć. Proszę zaobserwuj to, a sam doświadczysz tego, o czym piszę i będzie Ci łatwiej przejść przez przeszkody stawiane na Twojej drodze.