Jeśli Twoja Pociecha ma swój własny pokój z zamykanymi drzwiami, to masz już za sobą 70% załatwionej sprawy. Pozostałe 30% to Twoja cierpliwość!

Dziecko ma bałagan w pokoju wszystko się po nim wala, a ciebie trafia jasny gwint - ugryź się w język, zamknij drzwi od jego pokoju i pozostaw wszystko tak jak jest.
Pamiętaj, ze to JEGO pokój, wiec bałagan tez jest JEGO. Nie masz obowiązku sprzątania za nim, ani po nim.
To jego świat - Ty raczej nie chcesz, aby ktoś Grzebał w Twoim pokoju.

Jeśli jakimś czasie ( u mnie po ok. 3-ch tygodniach) dziecko zacznie zadawać Ci pytania typu:
- Mamo/Tato nie widziałeś/łaś się moich książek od niemieckiego?
- Mamo/Tato moje ulubione jeansy są brudne ( leżały w pokoju pod łóżkiem przez 2 tygodnie), nie mogę ich ubrać
- Mamo/Tato czy mogę odrobić lekcje w kuchni, bo na biurku nie mam miejsca ITD.
Po pierwsze - Powiedzcie NIE!!!!
Po drugie - Wygraliście!!!!!
Po trzecie - Powiedzcie, że jak posprząta swój pokój, to wszystko się znajdzie, na biurku będzie można odrobić lekcje, a jeansy - jeśli wylądują w koszu z brudną bielizną -wypierzecie wieczorem, aby wyschły do rana.

Życzę powodzenia i trzymam kciuki za wszystkich, których dzieci nie cierpią sprzątać - mam nadzieje, że się uda:)

Uwagi i spostrzeżenia

• •Metoda poskutkowała - wypróbowałam ja na mojej córce - można jeść z podłogi w jej pokoju, a każda rzecz ma swoje miejsce. Teraz juz nie proszę jej o sprzątniecie pokoju - jeśli tego nie zrobi wie, że nie zrobi za nią tego nikt inny.