Jak dobrze wychować dziecko?
Każdy z nas, w swoim życiu pełni różne role. Jest to związane z naszymi zainteresowaniami, sytuacją materialną czy choćby stanem cywilnym. Jesteśmy żoną, mężem, córką, synem, sekretarką, sprzątaczką, lektorem, spawaczem, informatykiem czy pisarzem. A co gdy staje przed nami rola rodzica? Jest to bardzo odpowiedzialne i wymagające zadanie. Dlatego nie wolno nam go lekceważyć i podchodzić do niego oszczędnie.
"Małe dzieci - mały kłopot, duże dzieci - duży kłopot". Znamy to powiedzenie chyba wszyscy. Jednak, aby uniknąć tych dużych, dziecko powinniśmy i mamy obowiązek kształtować od samego początku. A nawet jeszcze wcześniej! Udowodniono, że dzieci, którym czytano bajki i rozmawiano z nimi jeszcze podczas ciąży, łatwiej chłoną wiedzę i są bardziej zdolne.
Kiedy dziecko pojawi się na świecie, przewraca świat do góry nogami. Życie codzienne jego rodziców ulega diametralnej zmianie. Trzeba ustalić nowe priorytety, poświęcić znaczną uwagę maleństwu i stać się jeszcze bardziej odpowiedzialnym.
Na początku mimo nieprzespanych nocy, trudu ogarnięcia wszystkich obowiązków, wychowywanie naszego dziecka jest potencjalnie proste. Oczywiste jest, że trzeba mu poświęcać ogrom uwagi, jednak głównie koncentruje się to na sprawach podstawowych. Choćby jedzenie, potrzeby fizjologiczne, wizyty kontrolne u lekarza, z czasem obserwowanie jego prób siadania, raczkowania, chodzenia i wreszcie.. mówienia. No właśnie.. Przychodzi czas, kiedy z naszego małego jeszcze dotychczas szkraba, wyrasta mały człowieczek, który też zaczyna mieć swoje zdanie. Zadaje coraz więcej pytań, obserwuje, próbuje, bada reakcje innych na swoje czyny. Właśnie to jest ten etap, który ma znaczny wpływ na to, na kogo wyrośnie nasza pociecha.
Wartości, które chcemy przekazać swoim dzieciom, często mają korzenie w tym, czego uczono nas samych w naszych domach. Jedni uczą i przystosowują swoje dzieci do cech, które kształtowano w nich samych w dzieciństwie, inni z kolei wręcz odwrotnie.
Musimy pamiętać o pewnej bardzo ważnej rzeczy! Nieważne, jak bardzo kochamy swoje idealne dziecko, nieważne jak jest ono urocze w naszych oczach. Musimy wiedzieć, że z niego kiedyś wyrośnie dorosły człowiek, który będzie musiał bez nas poradzić sobie w życiu. Nie możemy zatem wychować go na rozpieszczonego, samolubnego i egoistycznego ważniaka!
Musimy wyznaczać mu granice. Oczywiście nie możemy mu wszystkiego zabraniać, ale też nie możemy pozwolić na wszystko. Trzeba poświęcać mu bardzo dużo uwagi, czasu, rozmawiać z nim, tłumaczyć i starać się kształtować w nim sukcesywnie pewne wartości. Dziecko musi czuć się z nami bezpiecznie, ale też powinno być uświadomione, że może na nas liczyć. Powinniśmy pokazywać mu różne dziedziny zainteresowań, obserwować przy tym co go najbardziej ciekawi i wyciągać wnioski.
Kluczowym elementem jest zgodność w kwestii wychowania, z naszym partnerem. On jest za to równie odpowiedzialny, jak my. Dziecko powinno widzieć zgodność rodziców, ich wzajemny szacunek i miłość. To też kształtuje jego pogląd i przyszłe podstawy. Powinniśmy także unikać sytuacji spornych i konfliktowych w jego obecności, a wszelkie niezgodności rozstrzygać między sobą.
Dawajmy zatem naszym dzieciom to, co najpiękniejsze, czyli bezgraniczną, ale rozsądną, miłość. Przecież w rzeczywistości są one częścią nas samych.
Komentarze
Ostatnio zmieniony: 2012-07-01 13:50:51
Dodaj komentarz