Z kasztanów można zrobić klej do papieru. Jest on użyteczny zwłaszcza wtedy, jeśli potrzebujemy go w dużej ilości np. do tworzenia „gazetowych rzeźb” lub obsługi całego przedszkola.
Kasztany musimy obrać z brązowych łupin i starannie rozdrobnić. Wręcz zmielić lub utrzeć, np. w moździerzu. Dodajemy trochę zimnej wody i odrobinę formaliny. Tę drugą dawkujemy raczej w kroplach. Można ją kupić w sklepach z odczynnikami chemicznymi, rzadziej w aptekach i drogeriach. Gotowy klej możemy przez pewien czas przechować w zakręcanym słoiku.

Inną metodą wykorzystania, ale też otrzymania kleju jest podgrzewanie masy powstałej z rozdrobnionych kasztanów i wody. Kasztany powinny być oczywiście obrane i maksymalnie rozdrobnione. Powstałym klejem przyklejamy duże liście i kawałki kory, które mają uszczelnić nasze tymczasowe schronienie w lesie.

Kiedyś można było przynosić kasztany do zoo, przynajmniej w Poznaniu. Dostawało się za to wejściówkę.

Można też kasztany przekazać nieodpłatnie na akcję walki z największym wrogiem kasztanowców, czyli szrotówkiem kasztanowcowiaczkiem. Najnowsze wieści z frontu na stronie www.pomozmykasztanowcom.pl

Kasztany wykorzystywane są jako lek. Zarówno zewnętrznie w formie papki, np. na hemoroidy, jak również wewnętrznie. Ale szczegółów nie podam, bo nie czuję się kompetentny w tej dziedzinie.

Kasztany jedzone na surowo są dla ludzi trujące. Istnieją metody, które pozwalają wypłukać z owoców trujące substancje i uzyskać nieszkodliwą mąkę kasztanową, z której można piec nawet biszkopty. Ale to chyba tylko dla wybitnych smakoszy.

Kasztany obracane w palcach, zwykle po dwie-trzy sztuki, działają równie skutecznie jak chińskie kulki antystresowe.

I na koniec ciekawostka - z serii mądrości ludowych. Kasztany ponoć odstraszają pająki. Kilka sztuk na parapecie czy przy drzwiach ma je zniechęcić do odwiedzin w naszych domach. Ale naprawdę nie wiem, czy to działa.